تاریخچه و سیر و تحول تلفن همراه در جهان

امروز در جهان ارتباطات، تلفن به عنوان یک وسیلة ارتباط شخصی بیشترین موارد استفاده را داراست.فکر متحرک یا سیار کردن تلفن به کارگیری آن در مکان‌های مختلف به منظور بهره‌گیری بیشتر از این وسیله، از دهة 1960 میلادی در کشورهی اسکاندیناوی (سوئد، نروژ، دانمارک، فنلاند) پا گرفت و در اواخر آن دهه، اولین تلفن نقطه به نقطه به کار گرفته شد که نقطه عطفی در روند مخابراتی به شمار آمد و این ایدة انسانی به تحقق پیوست.

 این فناوری در سال 1975 میلادی از سوی کشورهای اسکاندیناوی با سیستم آنالوگ به بازار عرضه شد. اولین شبکه تلفن متحرک NMT(Nordic Mobile Telephone) نیز از سوی همین کشورها راه‌اندازی گردید. در اوایل سال 1980 میلادی استفاده از تلفن‌های دیجیتالی در اتومبیل مورد توجه قرار گرفت. در سال 1977 میلادی کانادا اولین شبکه اطلاعات عمومی را طراحی و راه‌اندازی کرد. شبکه‌های عمومی اطلاع رسانی جهانی با استفاده از کامپیوتر، ماهواره و گیرنده‌ها و فرستنده‌هی میکروویو به وجود آمده است. در سال 1983 میلادی آمریکا سیستم موبایل خود را وارد بازار کرد. ژاپن نیز سومین کشور در جهان بود که سیستم سیار خود را با ویژگی‌های دو نوع اسکاندیناوی و امریکایی به نام HCMS عرضه کرد و سپس سیستم NTT با قابلیت اتصال به شبکه را ایجاد نمود. انگلستان در سال 1985 میلادی با عرضه سیستم TACS به گروه دارندگان تلفن سیار پیوست و سپس ایرلند نیز این سیستم را پذیرفت. پس از این تاریخ، سیستم NMT با فرکانس 450 مگا هرتز در کشورهای دانمارک، نروژ، سوئد و فنلاند مورد استفاده قرار گرفت. فادور نیز به شبکة استفاده‌کنندگان از این سیستم پیوستند. هلند، لوکزامبورگ و بلژیک با تغییر جزئی آن را پذیرفتند و در سال 1989 قبرس نیز به این شبکه پیوست. در این زمان بود که کانادا سیستم AMPS آمریکا را پذیرفت. در سال 1985 میلادی انستیتو ETSI از 17 کشور اروپایی درصدد طراحی و ابداع یک استاندارد مشترک برای تأسیس شبکه‌ سلولی برآمد تا این استاندارد به صورت هماهنگ، طرح تلفن سیار دیجیتال را اجرا کند، این استاندارد GSM نام گرفت. در حال حاضر، استاندارد GSM شامل سه سیستم است که عملکردهای اساسی کاملاً یکسانی دارند ولی باند فرکانس آنها متفاوت است. در سال 1986 میلادی شبکة جهانی اطلاع‌رسانی اینترنت، فراگیرترین شبکه اطلاع‌رسانی بین‌الملل،راه‌اندازیشد و در سال 1987 میلادی طرح باند باریکDIVISION MULTIPLE ACCESS) TDMA (TIME انتخاب شد و در همان تاریخ 13 کشور اروپایی یادداشت تفاهمی تحت عنوان MOU (MEMORANDUM OF UNDER STANIG) امضا کردند، مبنی بر اینکه هر عضو متعهد شد تمام مشخصات GSM را رعایت کند. همچنین با موافقت این 13 کشور بازار بزرگی نیز برای فعالیتهای تجاری در این زمینه باز شد. با گسترش شبکه‌های اطلاع‌رسانی عمومی در کنار شبکه‌های تلفنی، نیاز به یکپارچه‌سازی آنها در دهه 1980 میلادی احساس شد و منجر به ایجاد شبکة ISDN گردید. شبکه ISDN در پی تحقیقات و تلاش‌های دانشمندان در زمینه‌ فناوری دستگاه‌های رقمی یا دیجیتال در دهه 1960 به وجود آمد. در سیستم دیجیتال، ارتباط قطعات، دستگاهها و تجهیزات، براساس دیجیت (اعداد) است و کار مکانیکی در آن بسیار کم و فاقد صدا و حرکت است. شبکه‌ ISDN (شبکه رقمی خدمات مجتمع) در اواسط این دهه به منظور مطالعه به اتحادیه بین‌المللی ارتباطات دور ارایه شد . این شبکه که تاکنون در چندین کشور راه‌اندازی شده است، نوعی شبکه کلیدی بسته‌ای است که در آن، خدمات صدا و داده از طریق وسایل کلیدرنی (سوئیچینگ) ارایه می‌شود . این فناوری در تبادل اطلاعات با حجم بالا و کثرت تقاضا در مورد ارتباط تلفنی، کامپیوترهای مادر، پایانه‌های کامپیوتری و خدمات دیگری که مستلزم سازگاری با شبکه‌های دیگر است ، قابلیت انعطاف و کارایی بیشتر و هزینه‌ کمتری دارد . از جمله دیگر فناوری‌هایی که در دهه‌های اخیر مورد استفاده قرار گرفته است ، ویدیوکنفرانس و شبکه‌های چندمنظوره ( مولتی مدیا) است که در دهه 1970 توسط شرکت ATST در نیویورک عرضه شد. در این شبکه‌ها با بهره‌گیری از فناوری‌های سوئیچ TDM همگام با انتقال صوت بر روی یک زوج سیم، تصویر و داده نیز منتقل می‌شود و امکان کنترل از راه دور فراهم می‌گردد . نسل اول تلفن‌های همراه در سال 1979 میلادی برای استفاده تجاری در امریکا و ژاپن به کار گرفته شد . این تلفن‌ها که از سیستم مخابرات سلولی استفاده می‌کردند، بعدها تکامل پیدا کردند که این تکامل منجر به پیدایش نسل دوم تلفن همراه و سیستم‌های دیجیتالی شد. تکامل این سیستم نیز که امکان شنود در آن کمتر بود و افزایش تعداد مشترکان را به همراه داشت ، باعث پدید آمدن نسل سوم تلفن همراه شد، به طوری‌که” ارتباطات سیار بین‌المللی 2000” دیدگاه ITU در مورد ارتباطات سیار در قرن بیست و یکم است.