Electrician

مهندسی برق-الکترونیک-کنترل-ابزار دقیق-انتقال و توزیع-مکاترونیک-کامپیوتر-مکانیک-IT

Electrician

مهندسی برق-الکترونیک-کنترل-ابزار دقیق-انتقال و توزیع-مکاترونیک-کامپیوتر-مکانیک-IT

برق زمین گرمایی (ژئو ترمال)

اصطلاح Geothermal Power از حروف یونانی Geo به معنی زمین و therme به معنی حرارت تشکیل شده است. نیروی برق زمین گرمائی از انرژی تولید شده به وسیله حرارت موجود در زمین به وجود می‌آید. پرنس پیرو جنیوری کنتی Prince Piero Ginori conti در تاریخ 4 ژوئیه 1904 در ایتالیا اولین ژنراتور زمین گرمائی را آزمایش کرد. بزرگ‌ترین گروه نیروگاههای زمین گرمائی در جهان در Geysers در کالیفرنیا واقع شده است. نیروی زمین گرمائی تا سال 2007 کمتر از 1 درصد انرژی جهان را تأمین کرده است.

تولید برق
سه نوع مختلف نیروگاه زمین گرمائی یعنی- بخار خشک، تبدیل (فلش falsh) و سیستم دوتایی برای تولید برق از انرژی ژئوترمال استفاده می‌کنند که نوع آنها به درجه حرارت، عمق و کیفیت آب و بخار آب در منطقه بستگی دارد.
در کلیه موارد بخار آب متراکم مایع زمین گرمائی باقیمانده برای جذب گرمای بیشتر مجدداً به زمین تزریق می‌شود. در بعضی از مکان‌ها تأمین آب طبیعی که از رسوبات زیرزمینی گرم بخار تولید می‌کند امکان‌پذیر نیست و برای تامین مجدد آن بجای آب از فاضلاب بازیافت شده استفاده می‌کنند. در اغلب میدان‌های زمین گرمائی بیشتر از حد از حرارت موجود در آنها استفاده می‌شود. بنابراین تزریق مجدد می‌تواند باعث سردشدن منبع مورد نظر شود مگر اینکه این امر با مدیریت دقیق انجام شود.

نیروگاههای بخار خشک
در نیروگاه بخار خشک از بخار خشک با درجه حرارت بالای 235 درجه سانتی‌گراد (455 درجه فارنهایت) برای راه‌اندازی توربین‌های آن استفاده می‌شود. بخار خشک بخاری است که با قطره یا چکه آب در آن نیست. کلیه مولکول‌های آن به صورت گاز است و حالت مایع ندارد. نیروگاههای بخار خشک در مکان‌هائی استفاده می‌شود که مقدار زیادی بخار وجود دارد و این بخار با آب مخلوط نمی‌شود. این نوع نیروگاهها قدیمی‌ترین نیروگاههای زمین گرمائی است که امروزه هنوز از آن‌ها استفاده می‌شود. نیروگاههای بخار خشک از جمله ساده‌ترین و اقتصادی‌ترین نیروگاههای ژئوترمال (زمین گرمائی) هستند. بهرحال آنها مقدار کمی بخار و گاز در هوا منتشر می‌کنند. نیروگاههای زمین گرمائی در منطقه آبگرم Geysers از نوع بخار خشک می‌باشند.

نیروگاههای تبدیل بخار فلش (Flash Steam)
نیروگاههای بخار فلش از آب گرم بالای 182 درجه سانتی‌گراد (360 درجه فار نهایت) مخازن ژئوترمال استفاده می‌کنند.
فشار بالای موجود در زیرزمین آب را به حالت مایع نگاه داشته اگرچه درجه حرارت آب بالای نقطه جوش آب در فشار اتمسفری سطح است. ضمن اینکه آب از منبع (مخزن) به نیروگاه پمپاژ می‌شود کاهش فشار باعث می‌شود آب به بخار تبدیل (یافلش) شود و توربین را به حرکت درمی‌آورد. هر مقدار آبی که به بخار تبدیل نشده باشد برای استفاده مجدد به مخزن برگشت داده می‌شود. نیروگاههای تبدیل بخار (Flash) مانند نیروگاههای بخار خشک مقدار کمی گاز و بخار در هوا منتشر می‌کنند.
نیروگاههای تبدیل بخار فلش امروزه معمول‌ترین نیروگاههای تولید برق ژئوترمال در بهره‌برداری هستند. نمونه‌ای از این نیروگاهها، نیروگاه Cal Energy Navei در میدان زمین گرمائی Coso است.

نیروگاههای سیکل دوتائی
آبی که در نیروگاههای سیکل دوتائی استفاده می‌شود سردتر از نیروگاههای تبدیل بخار است و حدود 107 تا 182 درجه سانتی‌‌گراد (360-225 درجه فار نهایت) خواهد بود. مایع گرم از مخازن ژئوترمال (زمین گرمائی) از طریق مبدل حرارتی حرارت را به لوله جداگانه محتوی مواد مایع (با درجه حرارت پائین‌تر از نقطه جوش) منتقل می‌کند. این مواد مایع معمولاً ایزو- بوتان یا ایزو پنتان (Iso- butane or Iso- Pentane) هستند که برای نیرو دادن به توربین به بخار تبدیل می‌شوند.
مزیت این نیروگاهها هزینه کمتر و کارآئی بیشتر آنها است. نیروگاههای مذکور همچنین گاز اضافی در هوا منتشر نمی‌کنند و از آنجائیکه این نیروگاهها از مایعات دارای نقطه جوش پائین‌تر از نقطه جوش آب استفاده می‌کنند قادرند از مخازنی که در درجه حرارت کمتری دارند بهره‌برداری کنند. اغلب نیروگاههای زمین گرمائی که برای ساخت برنامه‌ریزی شده‌اند نیروگاههای سیکل دوتائی هستند.

تأسیسات زمین گرمائی پیشرفته
تأسیسات زمین گرمائی پیشرفته (EGS) نیز به عنوان سیستمهای سنگ گرم خشک شناخته شده است. این تأسیسات شامل پمپاژ آب درون سنگ‌های گرم در داخل زمین می‌باشد و با برداشت آب گرم در داخل زمین متفاوت است. این نوع سیستم ژئوترمال نسبت به سایر سیستم‌های زمین گرمائی مزایای زیادی دارند چون از آنها می‌توان در هر جا استفاده کرد. بهرحال این نیروگاهها نسبت به سایر انواع سیستم‌های ژئوترمال نیاز به حفاری عمیق‌تر دارند.
سازمان تولید برق کالیفرنیای شمالی برای کمک به تولید انرژی زمین گرمائی در میدان زمین گرمائی Geysers واقع در شمال Calistoga از انرژی خورشیدی استفاده می‌کند. این سازمان 6300 مدول خورشیدی در ایستگاه پمپاژی نصب می‌کند که فاضلاب را از Lake county دریافت می‌کند و به عمق زمین انتقال می‌دهد.
حرارت موجود در عمق زمین آب را تبدیل به بخار می‌کند و این بخار در سطح زمین توسط نیروگاهها برای تولید برق مصرف می‌شود. سازمان تولید برق کالیفرنیای شمالی از دو نیروگاه در Geysers بهره‌برداری می‌کند. این دو نیروگاه برای تولید برق زمین گرمائی از فاضلاب استفاده می‌کنند و برای پمپاژ فاضلاب از نیروی برق خورشیدی استفاده می‌کنند. این پروژه 2/8 میلیون دلاری توسط شرکت SPG Solar of Novato طراحی و ساخته خواهد شد. این پروژه قرار است تا سپتامبر سال 208 تکمیل شود.

مزایا
انرژی ژئوترمال در مقایسه با منابع سوخت‌های فسیلی سنتی دارای مزایائی هستند. از نقطه نظر زیست محیطی، انرژی ژئوترمال تولید شده برای محیط زندگی تمیز و امن است. این انرژی پایدار است چون آب گرم استفاده شده در فرایند ژئوترمال را می‌توان مجدداً به زمین تزریق و بخار آب بیشتری تولید کرد. به علاوه نیروگاههای ژئوترمال در تغییرات شرایط آب و هوا متأثر نمی‌شوند. نیروگاههای زمین گرمائی به طور پیوسته شب و روز فعال هستند بنابراین می‌توان آنها را به عنوان نیروگاههای بار پایه دانست. از نقطه نظر اقتصادی انرژی زمین گرمائی در بعضی از منطقه‌ها از نظر قیمت بسیار مقرون به صرفه است در این صورت باعث کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و بی‌ثباتی قیمت آنها می‌شود.
ظرفیت اضافی انرژی ژئوترمال را می‌توان به خارج از محل تولید آنها مانند کشورهای همسایه یا بخش های خصوصی فروخت. نیروگاه‌های زمین گرمائی بزرگ می‌توانند برق شهرها را به طور کامل تأمین کنند در حالیکه نیروگاههای کوچک‌تر می‌توانند برق مناطق دور مانند روستاها را تأمین کنند.

نقاط ضعف
درمورد انرژی زمین گرمائی چندین نگرانی برای محیط زیست وجود دارد. ساخت نیروگاههای ژئوترمال در پایداری و ثبات زمین منطقه اطراف می‌تواند تاثیر بدی داشته باشد. این موضوع به طور عمده در مورد "سیستم‌های ژئوترمال پیشرفته" مشهود است که در آن‌ها آب در داخل سنگ خشک بسیار گرم که قبلاً با آب تماس نداشته است تزریق می‌شود.
نیروگاههای بخار خشک و تبدیل بخار نیز مقادیر کمی دی اکسیدکربن، اکسید نیتریک و گوگرد تولید می‌کنند. اگرچه نیروگاههای فسیلی به طور کلی 5 درصد این مواد را در هوا منتشر می‌کنند. بهرحال نیروگاههای زمین گرمائی را می‌توان بدون سیستم کنترل تخلیه گاز ساخت، چون این گازها را می‌توان مجدداً به زمین تزریق کرد و مقدار گازهای کربن آنها را به کمتر از یک درصد گازهای تولید شده توسط نیروگاههای فسیلی کاهش داد.
اگرچه سایت‌های (میدان‌های) ژئوترمال می‌توانند در طول سالهای طولانی یعنی چندین دهه حرارت تولید کنند ولی سرانجام ممکن است حرارت بعضی از آنها به مرور زمان کاهش یافته و سرد شوند. احتمال دارد که در این مکان‌ها، سیستم طراحی شده برای سایت (مکان) مورد نظر بیش اندازه بزرگ و اضافه بر ظرفیت این مکان باشد. چون معمولاً در حجم معینی از زمین مقدار زیادی انرژی می‌تواند ذخیره و دوباره تولید شود. بعضی افراد با در نظر گرفتن این شرایط معتقدند این موضوع به مفهوم این است که بعضی مکان‌های ژئوترمال ممکن است دچار کاهش حرارت شوند و این سئوال مطرح می‌شود که آیا انرژی زمین گرمائی در واقع تجدیدپذیر است یا خیر. در صورتی که این مکان‌ها استفاده نشوند و بحال خود واگذار شوند دوباره به حالت اول بر می‌گردند و انرژی از دسته رفته را دوباره دریافت می‌کنند. دولت ایسلند اعلام می‌کند: "بایستی تاکید کنیم که منابع زمین گرمائی مانند منابع آبی صرفاً تجدیدپذیر نیستند." دولت این کشور برآورد کرد که انرژی زمین گرمائی ایسلند می‌تواند 1700 مگاوات برق به مدت بیش از 100 سال تولید کند، که این رقم با تولید جاری آن یعنی
140 مگاوات قابل مقایسه است.

پتانسیل
ظرفیت انرژی زمین گرمائی بیش از 100 گیگاوات است و در بیش از 70 کشور به صورت تجاری بهره‌برداری می‌شود. در طول سال 2005، برای 5/0 گیگاوات ظرفیت در ایالات متحده آمریکا قرارداد منعقد شد، در حالی که در 11 کشور دیگر این نوع نیروگاهها در حال ساخت بود.
برآورد منابع انرژی زمین گرمائی قابل بهره‌برداری در سطح جهان کاملاً متفاوت است. طبق مطالعه انجام شده در سال 1999، معلوم شد که این مقدار بین 65 و 138 گیگاوات ظرفیت تولید برق با استفاده از فناوری پیشرفته است.
طبق گزارش تهیه شده در سال 2006 توسط MIT که در آن استفاده از سیستم‌های ژئوترمال پیشرفته (EGS) درنظر گرفته شده است نتیجه‌گیری شد که منابع زمین گرمائی می‌توانند 100 گیگاوات یا بیشتر نیروی برق تا سال 2050 فقط در آمریکا تولید کنند و برای این منظور لازم است حداکثر یک میلیارد دلار آمریکا در زمینه تحقیق و توسعه در مدت 15 سال سرمایه‌گذاری شود. گزارش MIT مجموع منابع سیستم‌های زمین گرمائی پیشرفته جهان را بیش از zj13000 برآورد کرد. از این مقدار بیش zj200 قابل استخراج است و پتانسیل آن با پیشرفت فناوری به بیش از zj2000 افزایش خواهد یافت که برای تامین نیازهای انرژی کل جهان به مدت چندین هزار سال کافی است.
خصوصیت مهم نیروگاههای ژئوترمال پیشرفته (EGS) که به سیستم سنگ خشک گرم نیز موسوم می‌باشند این است که برای بهره‌برداری از آنها تا حداقل عمق 10 کیلومتری داخل سنگ سخت بایستی حفاری کرد. در محل این نوع نیروگاهها دو حفره عمیق در زمین بایستی ایجاد کرد و بین دو حفره، زمین در عمق زیاد بایستی شکسته شود. آب از یک حفره به وسیله پمپ وارد شده و از حفره دیگر بخار آب خارج می‌شود. طبق گزارش MIT برآورد شده است که درون سنگ‌های سخت 10 کیلومتر زیرزمین فقط در آمریکا به اندازه کافی انرژی وجود خواهد داشت که می‌تواند نیاز جاری جهان را برای مدت 30000 سال تامین کند. به نظر می‌رسد هیچ دلیلی برای اینکه چرا برای این مقدار بخار آب نباید از نیروگاههای ذغال سنگ، نفتی یا هسته‌ای استفاده شود وجود نخواهد داشت.
حفاری در این عمق برای صنعت نفت اکنون یک روش کار عادی بحساب می‌آید. فعالیت‌های زیاد تکنولوژیکی به منظور حفاری حفره‌های وسیع‌تر و شکستن حجم زیادتر سنگ‌ در عمق زمین در دست اقدام است. سایر کشورهای فعال در این زمینه عبارتند از چین، مجارستان، نیکاراگوئه، ایسلند و نیوزلند. در ادلید استرالیا نیز مکانی برای نیروگاه زمین گرمائی برنامه‌ریزی شده است که بیش از یک کیلومتر طول آن است.


تاریخچه توسعه
بخار زمین گرمایی و چشمه های آب گرم برای حمام کردن و گرم کردن قرنها مورد استفاده قرار گرفته است ولی درقرن بیستم از این انرژی (زمین گرمایی) برای تولید برق شروع به استفاده شد.
پرنس پیرو جنیوری کنتی Prince Piero Ginori Conti اولین ژنراتور برق زمین گرمائی را در 4 ژوئیه 1904 در میدان بخار خشک Larderello در ایتالیا آزمایش کرد. ژنراتور مذکور یک ژنراتور کوچک بود که برای چهار لامپ روشن می‌شد. بعداٌ در سال 1911، اولین نیروگاه ژئوترمال جهان در آنجا ساخته شد. این نیروگاه تنها سیستم صنعتی تولیدکننده برق جهان از طریق انرژی زمین گرمائی تا سال 1958 بود. در سال 1958، نیوزلند یک نیروگاه ژئوترمال ساخت.
اولین نیروگاه زمین گرمائی در آمریکا در سال 1922 توسط جان دی گرنت در هتل Geysers Resort Hotel ساخته شد. پس از حفاری برای دسترسی به بخار بیشتر وی توانست برق کافی برای روشن کردن کلیه فضای این هتل تولید کند. سرانجام این نیروگاه در مقایسه با سایر روش‌های تولید انرژی اقتصادی نبود و فعالیت آن متوقف شد.
در سال 1960، شرکت پاسیفیک گس‌اند الکتریک Pacific Gas and Electric بهره‌برداری از اولین نیروگاه زمین گرمائی موفق در ایالات متحده در میدان بخار Geysers را شروع کرد. این نیروگاه به مدت 30 سال دوام داشت و 11 مگاوات برق تولید کرد.

توسعه نیروگاه زمین گرمائی در جهان
نیروی برق ژئوترمال در بیش از 20 کشور در سراسر جهان از جمله ایسلند، آمریکا، ایتالیا، فرانسه، لیتوانی، نیوزلند، مکزیک، نیکاراگوئه، کاستاریکا، روسیه، فیلیپین، اندونزی، جمهوری خلق چین و ژاپن تولید می‌شود. شرکت شورون کرپوریشن (Chevron Corporation) بزرگ‌ترین تولیدکننده انرژی زمین گرمائی جهان است. دولت کانادا (که تعداد 30000 تأسیسات حرارتی تأمین گرما برای ساختمان‌های مسکونی وتجاری مردم کانادا را رسماً اعلام می‌کند) درمورد سایت زمین گرمائی- الکتریکی آزمایشی در منطقه میگر مانتین – پیل کریک Meager Mountain pebble Creek در برتیش کلمبیا که نیروگاه 100 مگاواتی قرار بود ساخته شود گزارش داد.

آفریقا
تولید برق ژئوترمال در منطقه ریفت Rift آفریقا بسیار مقرون به صرفه است. شرکت کن جن کنیا دو نیروگاه بنام‌های الکاریا 1 (Olkaria- I) با ظرفیت 45 مگاوات و الکاریا 2 (Olkaria- II) با ظرفیت 65 مگاوات همچنین نیروگاه خصوصی سومی را بنام الکاریا 3 (Olkaria – III) با ظرفیت 48 مگاوات ساخته است.
برنامه‌هائی به منظور افزایش ظرفیت به میزان 576 مگاوات در این کشور تا سال 2017 در دست اجرا است که 25 درصد نیازهای برق کنیا را پوشش می‌دهد و به همان نسبت اتکای این کشور را به واردات نفت کاهش می‌‌دهد.

ایسلند
ایسلند در منطقه‌ای واقع شده است که آتشفشان‌های زیادی دارد و مکانی ایده‌آل برای تولید انرژی زمین گرمائی است. بیش از 26 درصد انرژی الکتریکی ایسلند از منابع ژئوترمال تأمین می‌شود. به علاوه گرمای ژئوترمال برای گرم کردن 87 درصد خانه‌ها در ایسلند استفاده می‌شود. مردم ایسلند برای اینکه 100 درصد سوخت خود را از منابع سوخت غیرفسیلی در آینده تأمین کنند برنامه‌ریزی می‌کنند.

پرتقال
کشور پرتقال یک نیروگاه زمین گرمائی در جزیره سائومیگیول Sao Miguel Island ساخته است.

فیلیپین
دفتر آموزش ژئوترمال آمریکا و مقاله سال 1980 تحت عنوان "داستان موفقیت انرژی زمین گرمائی فیلیپین" که توسط رادلف ج.بیرسیک تهیه شده و در نشریه ژئوترمال انرژی (جلد 8 مورخ اوت و سپتامبر سال 1980 صفحه 44-35) به چاپ رسیده است درمورد منابع قابل توجه ژئوترمال فیلیپین اطلاع می‌‌‌دهند.
در کنگره جهانی انرژی زمین گرمائی سال 2000 که در ژاپن برگزار شد اعلام شد کشور فیلیپین بزرگترین مصرف کننده برق از منابع زمین گرمائی است و درمورد نقش پتانسیل انرژی زمین گرمائی در تولید انرژی مورد نیاز کشورهای در حال توسعه تاکید شد.
طبق سازمان بین‌‌المللی زمین گرمائی (IGA) کشور فیلیپین بعد از آمریکا دومین کشور تولیدکننده انرژی زمین گرمایی در جهان محسوب می‌شود.
در اواخر سال 2003، آمریکا دارای ظرفیتی معادل 2020 مگاوات برق زمین گرمائی بود، در حالیکه فیلیپین می‌توانست 1930 مگاوات برق را از این طریق تولید کند. ایتالیا با دو ظرفیت 790 مگاوات مقام سوم را در بین کشورها به خود اختصاص داد. آمار اولیه از موسسه منابع و محیط زیست سبز Green Resources and Environment اعلام کرد انرژی زمین گرمائی فیلیپین 16 درصد برق این کشور را تامین می‌کند. آمار اخیر از سازمان بین‌المللی زمین گرمائی نشان می‌‌دهد که انرژی ترکیبی حاصل از نیروگاههای ژئوترمال در جزایر Luzon، Leyte، Negros و Mindanao تقریبا 27 درصد تولید برق این کشور را به عهده دارند. Leyte یکی از جزایر فیلیپین است که در آن اولین نیروگاه زمین گرمائی در ژوئیه 1977 شروع به کار کرد.

ایالات متحده آمریکا
ایالات متحده آمریکا کشوری است که بالاترین ظرفیت تولید انرژی زمین گرمائی را به خود اختصاص داده است. بزرگ‌ترین میدان بخار خشک جهان به نام آبگرم‌های Geysers است که در 72 مایلی (116 کیلومتر) شمال سانفرانسیسکو واقع شده است. این سیستم‌های آبگرم Geysers که در سال 1960 شروع شد
1360 مگاوات ظرفیت نصب شده دارد و بیش از 750 مگاوات برق تولید می‌کند. شرکت کلپاین Calpine اکنون مالک 19 دستگاه از 21 نیروگاه در این منطقه است و هم اکنون آمریکا بزرگ‌ترین تولیدکننده انرژی زمین گرمائی تجدیدپذیر می‌باشد. دو نیروگاه دیگر به طور مشترک متعلق به سازمان برق کالیفرنیای شمالی و شرکت خدمات برق شهری سانتاکلارا City of Santa clara می‌باشد. سیستم آبگرم Geysers اکنون با تزریق فاضلاب تصفیه شده شهر سانتاروزا Santa Rosa و تصفیه‌خانه فاضلاب لیک کانتی (Lake county) تغذیه می‌شود. این فاضلاب قبلاً در رودخانه‌ها و نهرها تخلیه می‌شد و اکنون به میدان‌های ژئوترمال لوله‌کشی شده است و در آنجا تبدیل به بخار آب شده و بخار آب حاصل شده برای تولید برق مصرف می‌شود.
منطقه مهم ژئوترمال دیگر در جنوب کالیفرنیای مرکزی، جنوب شرق دریای Salton در نزدیکی شهرهای نی‌لند و کلیپاتریا، کالیفرنیا واقع شده است. در سال 2001 در این منطقه 15 نیروگاه ژئوترمال برق تولید می‌کردند. شرکت کال انرژی Cal Energy مالک حدود نیمی از آنها است و بقیه به شرکت‌های مختلف تعلق دارد. این نیروگاهها جمعاً حدود 570 مگاوات ظرفیت تولید برق دارند. استان بیزین (Basin) و رنج (Range) در نوادا جنوب شرقی اوریگان، جنوب غربی آیداهو، آریزونا و اوتاه غربی منطقه فعال برای توسعه زمین گرمائی است. در اواخر دهه 1980 در زمان افزایش قیمت برق چندین نیروگاه در این منطقه ساخته شد.

برق روستائی در آمریکا
اگرچه تقریباً 90 درصد شهرنشینان تا دهه 1930 برق داشتند ولی فقط 10 درصد ساکنین روستاها از نیروی برق استفاده می‌کردند. شرکت خصوصی خدمات برق که تامین کننده برق برای اکثریت مشتریان این کشور بودند معتقد هستند که نصب خطوط انتقال برق به خانه‌های روستائی دور و جدا از شهرها بقدری گران و پرهزینه است که اجرای آن غیرممکن می‌باشد. بهرحال مسئولین این شرکت اعلام کردند اغلب کشاورزان آنقدر فقیر هستند که توانائی پرداخت هزینه برق را ندارند.
مسئولین امور مدیریت اجرائی ریاست جمهوری روزولت معتقدند بودند در صورتی که شرکت‌های خصوصی نتوانند برای این مردم یعنی روستائیان برق تولید کنند، بنابراین وظیفه دولت است که برای آنها نیروی برق فراهم کند.
در سال 1935، سازمان برق روستائی (REA) به منظور برق‌رسانی به مناطق روستائی از جمله تنسی ولی Tennessee Valley تأسیس شد. موریس کوکی Morris Cooke رئیس سازمان برق روستائی REA در مقاله‌ای تحت عنوان "برق‌رسانی به مناطق روستائی" در سال 1935 گفت: کشاورز انتظار داشت، علاوه بر پرداخت برای انرژی برق، کلیه هزینه‌های ساخت تأسیسات شرکت برق و ساخت آنها را پرداخت کند. با توجه به نظریه شرکت‌های خدمات برق درمورد تأسیس خطوط برق روستائی، پرداخت این گونه هزینه‌ها غیرممکن است. تعداد زیادی از گروههای مردمی مخالف این هستند که دولت فدرال در تولید و توزیع نیروی برق فعالیت کند مخصوصاً شرکت‌های خدمات برق که معتقدند دولت به طور غیر عادلانه با شرکت‌های خصوصی رقابت می‌کند. بعضی از اعضاء کنگره که تصور نمی‌کردند دولتی بایستی در اقتصاد دخالت کند معتقد بود TVA برنامه خطرناکی دارد که مردم را به سوسیالیسم یک قدم نزدیک‌تر می‌کند.
افراد دیگر تصور می‌کردند کشاورزان مهارت لازم برای مدیریت شرکت‌های برق محلی را ندارند.
تا سال 1939 سازمان برق روستایی کمک به تأسیس تعداد 417 شرکت تعاونی برق روستائی کرد که به 288000 خانوار خدمات برق ارائه می‌کردند. اقدامات سازمان برق روستائی، شرکت‌های خصوصی خدمات برق را در زمینه برق رسانی به مناطق روستائی تشویق کرد. تا سال 1939 تعداد خانواده‌های روستائی که برق‌دار شده بودند تا 25 درصد افزایش یافتند.
اشتیاق مردم روستائی به داشتن نیروی برق و استقبال آنها از استفاده از آن در بیانات Rose Scearce کاملاً به چشم می‌خورد. وقتی که خانه‌های کشاورزان مجهز به برق شدند، خرید لوازم خانگی برقی توسط آنها به بازرگانان محلی کمک کرد و باعث افزایش فروش اجناس برقی آنها شد. در این صورت کشاورزان بیشتر از شهرنشینان به انرژی برق نیاز داشتند.
برای کمک به کشاورزان برای خرید لوازم برقی عمده، TVA سازمان برق خانه و مزرعه را با نام
Electric Home and Farm Authority (EHFA) تاسیس کرد. سازمان برق خانه و روستا جهت تهیه لوازم برقی، یخچال و آب گرمکن با قیمت مناسب با سازندگان لوازم خانگی هماهنگی لازم به عمل آورد. این لوازم خانگی در شرکت‌های برق محلی و شرکت تعاونی‌های برق فروخته می‌شد. کشاورزان با دریافت وام با بهره‌ پائین و شرایط مناسب از سازمان برق خانه و روستا می‌توانستند از شرکت‌های مذکور لوازم خانگی خریداری کنند.
برق رسانی به روستاها براساس این هدف پایه‌ریزی شده است که برق ارزان قیمت و قابل تهیه باعث رشد استاندارد زندگی و اقتصاد خانواده‌های روستائی شود.
ولی نیروی برق به تنهائی برای متوقف کردن تغییر شکل جوامع روستائی آمریکا کافی نبود. برق‌رسانی به روستاها از مهاجرت دائم مردم روستائی از روستاها به شهرها جلوگیری نکرد. همچنین برق روستائی نتوانست مانع کاهش تعداد مزارع خانوادگی شود. 

برنامه‌های توسعه برق روستائی در آمریکا
تامین برق قابل اطمینان و مقرون به صرفه برای رفاه اقتصادی و کیفیت زندگانی کلیه مردم ساکن روستاهای این کشور بسیار مهم و ضروری است. برنامه‌های تامین برق باعث مدیریت و تامین سرمایه به منظور پیشرفت، توسعه، حفظ و جایگزین کردن زیربنای صنعت برق روستائی آمریکا خواهد شد.
براساس قانون برق روستائی سال 1936، برنامه‌های برق به منظور ارائه خدمات به مشتریان در مناطق روستائی وام و ضمانتنامه وام پیش‌بینی می‌کند. این گونه وام‌ها و ضمانتنامه‌های وام، بودجه ساخت تاسیسات تولید، انتقال و توزیع برق از جمله توسعه سیستم‌ها و جایگزینی لازم به منظور ارائه خدمات بهینه برق در مناطق روستائی همچنین مدیریت تقاضا، برنامه‌های صرفه جوئی در انرژی و سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر را فراهم می‌کنند.

این گونه وام‌ها به شرکت‌ها، ایالت‌ها، منطقه‌ها و بخش‌های تابعه و سازمان‌هائی نظیر شهرداری‌ها، تعاونی‌ها و سازمان‌هائی که نیازهای خدمات تامین برق مناطق روستائی را فراهم می‌کنند پرداخت خواهد شد. از طریق برنامه‌های برق، دولت فدرال تقریباً 700 وام گیرنده سیستم‌های خدمات برق را در 46 ایالات در اختیار دارد. این گونه برنامه‌های برق در آمریکا همچنین برای ساخت، توسعه، پیشرفت و غیره به منظور بهینه‌کردن تاسیسات تولید، انتقال و توزیع برق به جوامع روستایی کمک مالی می‌کند.


منبع

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد