رادار زسلان (zaslon)

رادار زسلان zaslon روسیه یک رادار هوابرد چند حالته است که قابلیت عمل در هر گونه شرایط آب و هوایی را دارد.این رادار مابین سالهای 1975 تا 1980 توسط Tikhomirov Scientific Research Institute با عنوان قسمتی از سیستم کنترل آتش از جنگنده رهگیر مافوق صوت میگ -31 , توسعه داده شد. کد نامی را که ناتو برای این رادار انتخاب کرده است Flash Dance است.SBI-16,RP-31,N007 و نیز S-800 اسمامی وابسته به این رادار هستند.

رادار زسلان zaslon روسیه یک رادار هوابرد چند حالته است که قابلیت عمل در هر گونه شرایط آب و هوایی را دارد.این رادار مابین سالهای 1975 تا 1980 توسط Tikhomirov Scientific Research Institute با عنوان قسمتی از سیستم کنترل آتش از جنگنده رهگیر مافوق صوت میگ -31 , توسعه داده شد. کد نامی را که ناتو برای این رادار انتخاب کرده است Flash Dance است.SBI-16,RP-31,N007 و نیز S-800 اسمامی وابسته به این رادار هستند.

رادار زسلان zaslon یک رادار پالس داپلر با آنتن PESA ( آرایه ایی با پویش الکترونیک غیر فعال) و پردازش دیجیتال سیگنال است.رادار استفاده شده توسط زسلان واقعا" یک سیستم چند کانال می باشد که شامل 2 آرایه ی کنترل شده ی الکترونیکی مجزا است. یک رادار باند X با 1700 عنصر انتشاری و یک فرستنده ی باند L با 64 عنصر انتشاری با هم به سمت یک آنتن منفرد می رسند. 
آنتن قطری به اندازه ی 1.1 متر دارد و در موقعیتی نصب شده است که بخش - 70 تا +70 درجه ی آزیموت ( گردش به چپ و راست) و -60 تا +70 درجه ی الویشن ( بالا و پایین) را اسکن می کند. 

رادار RP-31 

مولفه های باند X رادار , تعویض کننده های فاز فریت دوجانبه را استفاده می کند که به رادار اجازه می دهد پرتو افکنی ها در حدود 1.2 میلی ثانیه وضعیت بگیرند.این کارایی یکی از مزیت های بزرگ از رادارهای آرایه فاز شده در مقایسه با آرایه های اسکن کننده ی مکانیکی است که نسل قبل داشتند و برای اجرای مشخصه ی یکسان ( نسبت به نسل جدید) به عنوان یک آرایه ی فاز شده ثانیه ها زمان می بردند. 
کارایی کشف رادار زسلان بر علیه هدفی با سطح مقطع راداری 19 مترمربع برابر با 200 کیلومتر اظهار شده است.رادار می تواند بیش از 10 هدف را همزمان رهگیری کند و با 4 تای آنها در یک زمان با موشک های هدایت شونده ی رادار نظیر R-33 و موشک های IR مانند R-40 یا R-60 در گیر شود. 
رادار یک نقطه ی تحول در تاریخ هوانوردی بود زیرا اولین رادار PESA یی بود که بر روی یک جت جنگنده نصب می شد. پیشتر رادارهای PESA فقط در سیستم های زمین پایه بنیاد شده بودند. 
رادار زسلان در نمایشگاه هوایی پاریس در سال 1991 به طور آشکارا به همراه شریکش , جنگنده ی میگ-31 در برابر عموم پرده برداری شد.روس های حتی اجازه ی برداشتن پوشش پلاستیکی آنتن رادار هواپیما را جهت دیدن آنتن انقلابی زسلان را داده بودند. 
از این گذشته در پاریس یک فروند جنگنده ی Night hawk F-117 امریکایی حضور داشت ( که انقلابی برای استفاده در تکنولوژی استیلث بود) که روس ها اضهار داشتندبرای فهمیدن اینکه آیا زسلان می تواند اف-117 را کشف کند باید با میگ-31 در هوا پرواز کرد. 
متاسفانه تا به حال رقابت این چنینی انجام نشده اما کارشناسان روسی مطمن بودند که زسلان توانایی کشف F-117 را در حین پرواز دارد. 
توسعه ی مدنیزه شده ی میگ -31 M در سال 1981 و همچنین بعدا" جنگنده ی رهگیر میگ-31 BM منجر به ساخت بهبود داده شده ی رادار کنترل آتش زسلان M شد. 

زسلان M با رادار اصلی متفاوت است در مرحله اول رادار یک آنتن بزرگتر داشت که مشخصه های قطر به 1.4 متر و برد کشف به 300 تا 400 کیلومتر افزایش داده شده بود. 
زسلان N007 اولین رادار آرایه فازی شده برای ورود به خدمت هواپیماهای جنگنده بود.در سال 1968 , Phazotron موظف به توسعه ی رادار برای میگ-31 آینده شد.مهندسان دو مجموعه ی تولید را با نام های Gorza و Vikher آماده کردند که هر دو بر تکنولوژی سری های sapfir پایه گذاری شده بودند. 
نمونه ی نهایی smarch-100 نامگذاری شد اما با عدم تقاضا مواجه شد و شکست خورد.در نتیجه در سال 1971 فازوترون به شریک کنسرسیومیش NIIP دستور پذیرش کلیه مستندات را داد,نتیجه رادار زسلان بود. 
کار بسیار سختی بود چون یکی از نیازمندی های اصلی , در گیری با موشک های کروز بود و فازوترون با تجربه برای حل مشکل علیه کشف اشیای کوچک و صداهای ناهنجار زمینی و رهگیری همزمان اهداف چندگانه شکست خورده بود! 
سرانجام تمام مشکلات با انبوه کمک از طرف NPO Istok و Lenintz حل شد. این گروه ها به ترتیب به طرح آرایه فازی شده و ساخت آن کمک کرده بودند و سرانجام در دسامبر 1981 به خدمت رسید. 
زســــــــــــلان دوبرابر رادار هواپیمای امریکایی اف-14 یعنی AWG-9 وزن داشت.تیم NIIP بر این عقیده بود که برتری های یک رادار آرایه فازی شده در دوره های پویش آنی نزدیک و قابلیت درگیری اهداف چند گانه است. چون یک آنتن پویش کننده ی مکانیکی 12 تا 14 ثانیه زمان برای یک اسکن کامل صرف می کند. 
تست های اولیه ی از رادار در 1973 هدایت شدند و در 1976 اولین تست هوایی بر روی یک هواپیما انجام شد. در 15 فوریه 1978 در یک ماموریت 10 هدف کشف و رهگیری شدند و آن اولین اجرا در آن زمان بود.در 1982 جنگنده ی میگ-31 رادار زســــــــــلان را حمل کرد و در 1983 کاملا" عملیاتی شد. وزن آنتن رادار 300 کیلوگرم بود و وزن کل رادار 1000 کیلوگرم بود. 
زســـــــــــــلان یک کامپیوتر Argon-15A را به کار می برد که اولین کامپیوتر دیجیتالی بود که در روسیه طراحی می شد. زسلان در محدوده ی باند فرکانسی 9 تا 9.5 گیگا هرتز عمل می کند. زسلان توانایی رهگیری و درگیری با اهداف پایین تر از 25 متر را دارد اهدافی مانند موشک های کروز! 
ماکزیمم برد سرچ ممکن برای یک هدف هوایی بزرگ 300 کیلومتر بود. 

مشخصات رادار Zaslon 
برد اسکن برای بمب افکن: 180 تا 200 کیلومتر و 
برد رهگیری: 120 تا 150 کیلومتر 
برد اسکن برای جنگنده ها: 120 کیلومتر 
برد رهگیری: 90 کیلومتر 
برد کشف اهداف هوایی با سطح مقطع راداری 0.3 متر مربع : 65 کیلومتر 
فرکانس عملکرد: باند X و باند L 
زوایای اسکن: +-70 azimuth, +70/-60 elevation 
توان متوسط فرستنده: 2.5 کیلو وات 
مشخصه ی :MTBF 
55 ساعت 
وزن رادار: 1000 کیلو گرم

منبع: بانک مقالات مهندسی برق